اگر اختلال خلقی دارید، حالت عاطفی یا خلق عمومی شما مخدوش شده یا با شرایط ناسازگار است و در عملکردتان اختلال ایجاد می کند، ممکن است به شدت غمگین، پوچ یا تحریک پذیر (افسرده) باشید یا ممکن است دوره های افسردگی متناوب با شادی بیش از حد (شیدایی) داشته باشید.

اختلالات اضطرابی نیز می تواند بر خلق و خوی تأثیر بگذارد و اغلب همراه با افسردگی رخ می دهد. اختلالات خلقی ممکن است خطر خودکشی را افزایش دهد.

چند نمونه از اختلالات خلقی عبارتند از:

اختلال افسردگی اساسی - دوره های طولانی و مداوم غم و اندوه شدید

اختلال دوقطبی - افسردگی شیدایی یا اختلال عاطفی دوقطبی نیز نامیده می شود، افسردگی که شامل زمان های متناوب افسردگی و شیدایی است.

اختلال عاطفی فصلی (SAD) - نوعی افسردگی که اغلب با ساعات کمتر نور روز در عرض های جغرافیایی شمالی و جنوبی از اواخر پاییز تا اوایل بهار همراه است.

اختلال سیکلوتیمیک - اختلالی که باعث فراز و نشیب های عاطفی می شود که نسبت به اختلال دوقطبی شدیدتر است

اختلال نارسایی پیش از قاعدگی - تغییرات خلقی و تحریک پذیری که در مرحله قبل از قاعدگی چرخه زنان رخ می دهد و با شروع قاعدگی از بین می رود.

اختلال افسردگی مداوم (دیستیمیا) - یک شکل طولانی مدت (مزمن) افسردگی

اختلال بی نظمی خلقی مخرب - یک اختلال تحریک پذیری مزمن، شدید و مداوم در کودکان که اغلب شامل طغیان های مکرر خلق و خوی ناسازگار با سن رشد کودک می شود.

افسردگی مرتبط با بیماری پزشکی - خلق و خوی افسرده مداوم و از دست دادن لذت قابل توجه در بیشتر یا همه فعالیت‌ها که مستقیماً با اثرات فیزیکی یک بیماری دیگر مرتبط است.

افسردگی ناشی از مصرف مواد یا دارو- علائم افسردگی که در طول یا بلافاصله پس از مصرف یا ترک مواد یا پس از قرار گرفتن در معرض یک دارو ایجاد می شود.

برای اکثر افراد، اختلالات خلقی را می توان با داروها و گفتار درمانی (روان درمانی) با موفقیت درمان کرد.

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد

اگر نگران این هستید که ممکن است اختلال خلقی داشته باشید، در اسرع وقت به پزشک یا متخصص سلامت روان مراجعه کنید. اگر تمایلی به درمان ندارید، با یک دوست یا عزیز، یک فرد روحانی یا شخص دیگری که به آن اعتماد دارید صحبت کنید.

با یک متخصص مراقبت های بهداشتی صحبت کنید اگر:

احساس می‌کنید که احساسات شما در کار، روابط، فعالیت های اجتماعی یا سایر بخش های زندگی دخالت می کند.

افکار یا رفتارهای خودکشی دارید -  فوراً به دنبال درمان اورژانسی باشید.

بعید است که اختلال خلقی خود به خود برطرف شود و ممکن است با گذشت زمان بدتر شود. قبل از اینکه اختلال خلقی شدید شود، به دنبال کمک حرفه ای باشید – ممکن است درمان زودهنگام آن آسان تر باشد.